Style Zewnętrzne (Shaolin) Kung Fu: Długa Pięść i Biały Żuraw

Biały Żuraw Shaolin specjalizuje się w technikach ręcznych i walce na krótki dystans, podczas gdy dla Długiej Pięści Shaolin typowe są kopnięcia i walka na większą odległość. Oba style są ćwiczone w ramach treningu stylów zewnętrznych YMAA, a ich technik używa się w sparringach.

Podstawowe pozycje (Ji Ben Bu Fa)
Pozycje są sposobami umiejscawiania się, stworzonymi w celu trenowania różnych technik i strategii walki. W Długiej Pięści jest 10, a w Białym Żurawiu 6 podstawowych pozycji, które musisz poznać, zanim rozpoczniesz naukę jakiejkolwiek sekwencji. Postawy są podwalinami każdego chińskiego stylu walki. Trening pozycji jest częścią programu nauczania na pierwszy poziom.

Qin Na (lub Chin Na)
Techniki Qin Na składają się z technik chwytania oraz ucisku punktowego. Qin Na polegające na chwytaniu wykorzystywane są do kontrolowania przeciwnika bez uszkadzania go. Trening w YMAA obejmuje naukę około 120 technik Qin Na, po kilka na każdy poziom. Ci, którzy chcą osiągnąć biegłość w technikach Qin Na powinni korzystać z regularnych seminariów oraz specjalistycznych zajęć poświeconych temu tematowi.

Formy Walki (Pan Shou lub Qiao Shou)
Formy walki (owijające ręce lub ręce tworzące most) są układami dwóch lub trzech technik, ćwiczonymi przez dwie osoby. Trening ten umożliwia naukę efektywnych technik walki, kształtując naturalne reakcje zarówno obrony, jak i ataku. YMAA uczy wielu zestawów form walki na gołe ręce, jak i z użyciem różnego rodzaju broni. Student YMAA na każdym poziomie musi opanować pewną ilości form walki.

Podstawowe formy ręczne (Ji Ben Shou Fa)
Są to sposoby trzymania rąk podczas wykonywania uderzeń. W skład form ręcznych wchodzą sposoby, dzięki którym atak dociera do przeciwnika. Uczą one także jak budować swoje korzenie, wytwarzać Jin (siłę walki) i jak wykorzystywać go w ataku. Każdy styl ma własny, specyficzny trening form ręcznych. YMAA używa form zarówno z Długiej Pięści jak i Białego Żurawia.

Podstawowe kopnięcia (Ji Ben Tui Fa)
Trening w YMAA obejmuje ponad trzydzieści rodzajów kopnięć, pochodzących zarówno z Długiej Pięści jak i Białego Żurawia. Uczą one wykorzystania nóg do obrony i ataku. Podstawowe kopnięcia są też sposobem rozwijania Jin nóg w kopnięciach.

Podstawowe Formy Treningowe (Ji Ben Lian Shi)
Kiedy studenci YMAA poznali już postawy, formy ręczne i kopnięcia, to w następnym etapie nauki starają się je połączyć w ćwiczenia, które nazywane są Formami Treningowymi. YMAA naucza dwunastu form Tan Tui (Sprężynujących Nóg z Długiej Pięści) - podstawowych ćwiczeń treningowych, które pomagają zbudować fundament dla Długiej Pięści. YMAA ma również trzynaście podstawowych ćwiczeń w stylu Białego Żurawia, które zwracają uwagę na techniki ręczne i poruszanie się.

Krótkie Obrony (Yian Yi Fang Shen Fa)
Naucza ona ćwiczących jak bronić się podczas ulicznych ataków. Składa się na nią dziesięć podstawowych technik, wymienionych w programie, które mogą być używane w różnych wariantach. Student YMAA musi je zaliczyć, aby ukończyć trening drugiego poziomu. Po zapoznaniu się z tymi technikami zaleca się studentom tworzenie kolejnych krótkich obron przydatnych w dalszym treningu.

Obrona przed nożem (Bi Shou Fang Shen Fa)
Obrona przed nożem jest bardzo ważna w czasie ulicznych ataków, kiedy przeciwnik posiada nóż lub inną krótką bronią. Jest dziesięć podstawowych technik oraz wiele innych, zaawansowanych, z którymi zapoznaje się student YMAA. Po opanowaniu technik podstawowych zaleca się studentom tworzenie kolejnych obron przed nożem, przydatnych w dalszym treningu.

Jin
Jin jest to chińskie określenie siły walki, definiowane jako Li-Qi lub siła mięśni-Qi. Jin pochodzi z energii wewnętrznej Qi, używanej by zwiększyć siłę mięśni. W YMAA, sposobów wytwarzania Jin nauczani są studenci, którzy przeszli na drugi poziom.

Sekwencja (Quan Tao)
W niektórych stylach walki sekwencja nazywana jest czasem "formą", "układem" lub "kata". Zwykle sekwencja jest kombinacją więcej niż piętnastu podstawowych technik walki. Z tych piętnastu technik można uzyskać co najmniej trzydzieści zaawansowanych technik. Sekwencje pomagają studentom zapamiętać i opanować techniki stylu, które zostały wypracowane przez wiele pokoleń. Ćwicząc sekwencje rozwijasz umiejętność naturalnego wykonywania technik ataku i obrony, które możesz wykorzystać w prawdziwej walce. Prócz tego sekwencja wyrabia cierpliwość, siłę woli, wytrzymałość i siłę.

Układy podwójne (Quan Tao Dui Lian)
Układy podwójne są sekwencjami praktykowanymi z partnerem. Ćwiczenie sekwencji walki umożliwia doświadczenie sytuacji podobnej do walki. Pomoże Ci to rozwinąć swobodną reakcję, która jest kluczem do samoobrony. W YMAA musisz opanować wiele form podwójnych, włączając w to układy z różnymi rodzajami broni.

Sparring Shaolin (San Da lub San Shou)
Sparring jest treningiem najbardziej przypominającym walkę z przeciwnikiem. Podczas sparringu wymagana jest ochrona ciała. W YMAA jest dziesięć etapów sparingu, od najbardziej podstawowego treningu reakcji do sparringu z pełnym kontaktem. Trening sparringu nie jest obowiązkowy w YMAA. Tylko Ci uczniowie, którzy są zainteresowani sparringiem będą poddawani testowi.
Aby zachować wysoki poziom treningu w YMAA, studenci uczestniczący w regularnych zajęciach, opłacający składki członkowskie i przynależący do danego oddziału lub szkoły tymczasowej YMAA, będą dopuszczani do testów. W oparciu o takie testy nadawane będą odpowiednie stopnie. Służyć one będą wyłącznie do oznaczania poziomu studenta i umożliwienia rozpoznania jego kwalifikacji we wszystkich organizacjach YMAA.
Stopnie z Shaolin i Taijiquan są wskazywane przez paski naszywane na nogawkach spodni. Żeby zdobyć kwalifikacje, trzeba przejść kolejne testy. Uczniowie mogą podchodzić do testów wtedy, gdy czują się gotowi. Opłata za egzamin wynosi 10 USD. Jeśli student nie zaliczy testu, może podchodzić do niego po raz kolejny przy następnej nadarzającej się okazji. Stała opłata równa 10 USD, pobierana jest za każdym razem, gdy student podchodzi do egzaminu. Nie ma znaczenia czy zalicza on test czy nie lub też ile pozycji zostało mu do zaliczenia. Nie będą pobierane żadne dodatkowe opłaty od studenta, który zalicza test poza swoim macierzystym ośrodkiem.

Style wewnętrzne Kung Fu: Taijiquan styl Yang

1. Rozgrzewka i stretching -ok. 20 min.
2. Taiji Qigong - ok. 20 min.
3. Ćwiczenia przygotowawcze do nauki formy Taiji - 20 min.
4. Trening formy Taiji - 20 min.

Ad.1. Rozgrzewka jest bardzo ważnym elementem każdej formy treningu fizycznego. Nie tylko przygotowuje ciało do zasadniczego treningu ale i zapobiega niepotrzebnym urazom i kontuzjom. Najpierw rozgrzewamy kolejno wszystkie stawy, po czym przechodzimy do rozciągania mięśni i ścięgien. Na ogół w treningu sportowym rozciąganie obejmuje tylko mięśnie i ścięgna kończyn dolnych, co jest dużym błędem. Na zajęciach Taiji dużą uwagę przywiązujemy do rozciągania mięśni tułowia, dzięki czemu możemy je lepiej rozluźnić i znacząco wpłynąć na komfort pracy narządów wewnętrznych. Dodatkowo w tej części treningu kilka minut poświęcamy na rozluźnienie mięśni grzbietu co większości przypadków przynosi znacząco ulgę w bólach kręgosłupa.

Ad.2. Taiji Qigong jest nierozłącznym elementem treningu Taiji. Ćwiczymy go z wielu powodów:
"1. Aby pomóc początkującym w Taiji odczuć Qi. Początkujący zwykle nie mają choćby najmniejszej koncepcji Qi. Qigong Taiji stopniowo daje im zrozumienie Qi poprzez jej odczucie oraz doświadczenie. Ten rodzaj wiedzy jest niezbędny dla zrobienia jakiegokolwiek postępu w Taiji.[...]
2. Aby nauczyć początkujących jak regulować ciało, oddech i Yi. Gdy początkujący uchwyci już koncepcję Qi zaczyna uczyć się, jak regulować ciało. Nauka ta zawiera relaks ciała od skóry aż do narządów wewnętrznych i szpiku kości. Dzięki takiemu rozluźnieniu może on odczuć i odnaleźć swoje centrum, równowagę i korzeń. Musi on również uczyć się, jak regulować oddech - normalne brzuszne oddychanie dla rozluźnienia oraz odwrotne brzuszne oddychanie dla rozszerzenia i zagęszczania Qi. Pośród tego wszystkiego najważniejszą jest jednak nauka regulacji umysłu, aż stanie się on spokojny, skoncentrowany i nie będzie ulegał rozproszeniu. Powyższe punkty są bardzo ważne dla prawidłowej praktyki Taijiquan. Jeśli rozpoczniesz naukę sekwencji Taiji bez przeprowadzenia tego podstawowego treningu, będziesz zbyt zaabsorbowany skomplikowanymi ruchami, przez co wykonywanie jej stanie się bardzo powierzchowne.
3. Aby uczyć początkujących w Taiji, jak skutecznie używać Yi do prowadzenia Qi. Po wyregulowaniu ciała, oddechu i umysłu, można skoncentrować się i wprowadzić Qi w łagodne i efektywne krążenie. [...]" Yang Jwing Ming - "Esencja Qigong Taiji", tłumaczył Robert Wąs.

Ad.3. Tradycyjna 105 ruchowa forma stylu Yang jest bardzo trudna dla początkujących do nauczenia się. Aby ułatwić praktykom Taiji poprawne wykonywanie ruchów oraz pogłębianie prawidłowego odczucia dużo uwagi poświęca się na powtarzaniu pojedynczych, wybranych elementów formy. Zaniechanie tej części treningu spowoduje, że forma będzie wykonywana bardzo powierzchownie i osiągnięcie wysokiego stopnia zaawansowania w Taiji będzie niemożliwe.

 Ad.4. W YMAA Gdynia nauczana jest tradycyjna 112 ruchowa forma stylu Yang. Zawiera ona 37 do 40 (w zależności od sposobu liczenia) podstawowych technik walki mających łącznie ponad 250 zastosowań. Zastosowania dzielą się na trzy kategorie: obalenia przeciwnika, Qin Na i uderzenia w punkty witalne. Zastosowania możemy również podzielić na 3 poziomy w zależności od zaawansowania i zrozumienia ćwiczącego. Pierwszy poziom to oczywiste i wyraźnie widoczne zastosowanie ruchu. W drugim poziomie rozumienia technik Taiji mamy do czynienia z tzw. ukrytymi zastosowaniami, jednakże zaawansowany praktyk sztuk walki potrafi je dostrzec i wykorzystać. Trzeci poziom jest najtrudniejszy do odczytania i zrozumienia, ale zawiera najskuteczniejsze techniki Taiji. Na ogół aby zastosować daną technikę należy wykonać więcej ruchów lub kroków i musi być ona objaśniona bezpośrednio przez Mistrza.